Frustratie

Ik ben aan het wachten op de mannen die onze airco voor de 10e keer (frustrerend!) dit jaar komen repareren. Ondertussen dwalen mijn gedachten af naar één van mijn andere frustraties hier. Singapore is een land dat bekend staat om het feit dat alles goed geregeld is. Het is er veilig, schoon, mensen zijn over het algemeen vriendelijk en vrijwel niemand loopt "uit de pas." Er valt niets over te zeggen: Singapore heeft het wat dat betreft prima voor elkaar. Een belangrijke reden waarom het hier zo goed loopt, is dat de bevolking behoorlijk kort gehouden wordt; er wordt gedreigd met bizarre boetes voor "misdrijven" als fietsen door een tunnel en water drinken in de metro. Maar waar ik vooral moeite mee heb, is dat lijfstraffen (in de vorm van stokslagen, en niet te vergeten de doodstraf) hier "normaal" zijn. Ze worden weliswaar alleen uitgedeeld voor misdrijven van een meer ernstig kaliber (tenminste, als je illegaal werken en VEEL te hard rijden ernstig wilt noemen), maar ik sta er niet achter. Singapore is het land waar de meeste executies per hoofd van de bevolking plaatsvinden. Nu is dat enigszins te bagatelliseren omdat er weinig mensen in Singapore wonen, maar toch. Ik sta sowieso niet achter lijfstraffen en ik twijfel ook nog eens of er een eerlijk proces vooraf gaat aan deze straffen. In een naïeve bui heb ik gekeken of het mogelijk was hier actief te worden bij Amnesty, maar uiteraard krijgt Amnesty hier geen voet aan de grond.

En toch: de mensen lijken hier best gelukkig te zijn. De vraag is natuurlijk of mensen hun echte mening niet gewoon onderdrukken. Maar als je in dit goed georganiseerde, schone en veilige land opgroeit weet je niet beter. Dan kan ik me ergens zelfs nog best voorstellen dat mensen denken dat het dankzij lijfstraffen goed toeven is hier, en niet (zoals ik erover denk) ondanks lijfstraffen.

Ik begeef me overigens nu al op glad ijs; je mening geven over de politieke situatie hier is eigenlijk niet geaccepteerd. Een voordeel is dat vrouwen hier (in principe) geen stokslagen kunnen krijgen...

Van de dokter die mensen niet beter maar zieker maakt

Gisteren dan toch maar de H1N1-prik gehaald. Onder het motto "baat het niet, dan schaadt het niet" was het dit keer Lennert die vond dat we er echt niet onderuit konden. Dus stapte ik voor het eerst hier een privékliniek binnen. Het idee was dat ik mezelf en Lennert op een wachtlijst zou zetten voor de vaccinatie, maar ik bleek hem ter plekke te kunnen krijgen. Lennert had geen tijd maar beloofde plechtig de volgende ochtend te gaan. Enfin, ik stapte de kamer van de arts binnen en kreeg een kruisverhoor over mijn medische toestand. Vervolgens kreeg ik de prik waar ik uiteraard vrijwel niets van voelde. Daarna benadrukte de arts met klem dat ik de komende 2 (!) dagen ECHT niets met mijn rechterarm mocht doen. De mitella ontbrak er nog net aan. Wat een overdreven gedoe, maar daar zijn ze in de privékliniek sowieso wel van. Als je met vage klachten naar de kliniek gaat, stellen ze het liefst de meest vreselijke diagnose. Diverse horrorscenario's zijn bij bekenden al de revue gepasseerd. Een paar voorbeelden:

- "U heeft een wond die niet goed heelt? Ah, dan heeft u hoogstwaarschijnlijk diabetes." "Eh... eigenlijk vroeg ik gewoon om een pleister..."

- "Een paar dagen achter elkaar verkouden? Dan heeft u òfwel TBC, òf een hartprobleem. Hoeveel zorgen maakt u zich over uw eigen gezondheid?" "Tja wat denkt u zelf na deze diagnose??"

Als je enigszins hypochondrisch bent aangelegd, kom je hier prima aan je trekken. Het beste advies is de kliniek te mijden tot je echt niet anders meer kunt. Maar voor Mexicaanse Griep hoef ik voorlopig niet bang te zijn. Lennert daarentegen wel. Die kon vanochtend de moed niet opbrengen een prik te gaan halen...

Hollandse Glorie

We hadden nog een weekend "over" en volgens Lennert móesten we "er echt even tussenuit." De meeste bestemmingen dichtbij hadden we al gehad maar Jakarta schitterde in dat lijstje nog in afwezigheid. Goed, naar Jakarta dus. Veel opgetrokken wenkbrauwen en fronsende blikken om ons heen. "Waarom naar Jakarta?" "Dat is echt tijdverspilling!" "Begin er niet aan!" en meer van dat soort fijne reistips kregen we. Maar uiteraard lieten wij ons niet uit het veld slaan en gingen we naar Jakarta, op zoek naar ouderwetse Hollandse Glorie.

Of we in de Hollandse Gloria waren na Jakarta? Ja, er is zeker wat te zien van de Nederlandse invloeden. Al wordt de koloniale periode naar ons idee behoorlijk genegeerd (waar ook zeker iets voor te zeggen is, als je ziet hoe "wij Nederlanders" ons daar gedragen hebben). Zo is er in het National Museum helemaal niets terug te zien van de koloniale tijd. En het oude Batavia is behoorlijk in verval en er lijkt ook niets te gebeuren om dat verval te keren. Maar het was zeker de moeite waard om op de Nederlandse "uitkijk" over de stad te kunnen kijken en een drankje te doen in Café Batavia. Daarnaast kan je in Jakarta fantastisch eten. Ik ben wat dat betreft echt blij dat we er geweest zijn.

Maar Jakarta is ook echt een óvervolle, vieze drukke stad. Er wonen gruwelijk veel mensen en er zijn evenzoveel auto's / scooters / brommers. En dan te bedenken dat er nu bijna 9 miljoen mensen wonen, en dat dit aantal naar verwachting zal stijgen tot ruim 30 miljoen inwoners in 2020. Ik kan me zeer moeilijk voorstellen hoe dat eruit zal zien. Veel mensen hebben nu al geen dak boven hun hoofd. Een groot deel van de stad staat regelmatig onder water in het regenseizoen. De stad staat letterlijk 24/7 vast met verkeer. Het kanaal ligt vol met vuilnis. En dit alles wordt alleen maar erger als het inwonertal groeit. Deze week gaf mijn baas bij de Clinton Foundation me een onderzoeksrapport met vooruitzichten voor Jakarta. Het ziet er niet rooskleurig uit en er wordt hard nagedacht over mogelijke oplossingen voor het probleem van deze explosieve groei. Maar deze oplossing is nog niet gevonden. Al met al een interessant maar schrijnend vraagstuk. Ik weet niet of ik Jakarta nog een keer zal bezoeken en ik betwijfel of dat in de toekomst nog mogelijk zal zijn onder de (redelijk) "normale" omstandigheden van nu. Meer weten? Lees dit artikel voor wat achtergrondinformatie.

Griep

De Mexicaanse griep lijkt redelijk aan ons voorbij te gaan (dit is natuurlijk de Goden verzoeken, zul je zien dat we volgende week met hoge koorts in bed liggen...). Waar we in het begin nog redelijk wat mondkapjes in het straatbeeld zagen, is daar nu niets meer van te merken. Ook de infrarood-camera's die je temperatuur kunnen meten zijn nergens meer te vinden (toen we 2 mnd geleden in KL waren werd zelfs onze temperatuur gemeten in een discotheek! Het moet niet gekker worden, dacht ik toen...). Maar goed, voor ons dus geen vaccinatiestress met lange rijen, huilende kinderen en discussies over nut en noodzaak. Hoewel we volgens mij beide niet in de 'doelgroep' vallen en dus ook in NL geen oproep zouden krijgen. Vorige week ging een vriendinnetje dat ik hier heb leren kennen (ook een INSEAD-partner) naar het ziekenhuis voor een griepvaccin. Ze kreeg in het ziekenhuis een wat je noemt bijzondere behandeling. Eigenlijk wilde niemand iets met haar te maken hebben, want het was toch belachelijk dat ze nog stééds niet was ingeënt. Nu kon ze zomaar iedereen besmetten! Hoe was dit toch mogelijk; iedereen had begin september een oproep gehad en ze had dus al lang ingeënt moeten zijn! Dat "iedereen" slaat dus op alle Singaporezen, en dat zijn wij met onze tijdelijke verblijfspas niet (die we overigens weer op tijd moeten inleveren, anders krijgen we stokslagen maar daarover in een ander blogje meer). Enfin, geen vaccinatie dus voor ons. Hoewel het hier wel heel goedkoop (16 Euro) en efficiënt is om te doen. Zal ik? Of toch maar niet? Voorlopig vind ik het wel even prima zo.

Fietsen met Co en Thaise Jari's

Vorig weekend waren we in Bangkok. Wat een topstad! Singapore is schoon, heel en veilig (de Rotterdamse slang zit er nog steeds goed in!) maar daardoor ook een beetje saai. Bangkok is niets van dat alles!

We zaten in een superleuk boutique hotel (http://www.staywithluxx.com/; aanrader!) en we hebben heerlijk gegeten. Op zaterdag hebben we een fantastische fietstocht gedaan via het bedrijf van Co van Kessel, hij organiseert al jaren fietstochten in Bangkok (http://www.covankessel.com/, wederom aanrader!). Het was echt heel erg leuk zelfs al kwam de regen de eerste 2 uur werkelijk met bakken tegelijk naar beneden. De straten waren veranderd in een open riool; een douche was dus meer dan welkom aan het eind van de dag. Zondag zijn we met een Klong-boot langs de floating market gevaren. Heel relaxed, alleen de floating market was ver te zoeken (wellicht omdat het zondag was?)

En verder zijn de mensen in Bangkok heel vriendelijk en vooral gezellig. En het barst er van de Thaise Jari's (wat zijn Jari's? Kijk Gooische Vrouwen!). Ik ga er zeker nog eens heen!

Monsoon

Het winter-gala van INSEAD wordt het Monsoon-ball genoemd. Het thema was dit jaar Winter Fantasia. Ik had me laten vertellen dat daar de kleuren blauw, zilver en wit bij hoorden en Lennert vond dat een mooie reden om een witte smoking te laten maken. Zie hier het resultaat op 7 november...

Het pappen en nathouden van de hete brei

De meeste Aziaten staan niet bekend om hun directheid. Ik was me ervan bewust dat dit wat aanpassingsvermogen van me zou vergen toen we naar Singapore vertrokken. 'Recht voor z'n raap' en 'maak van je hart geen moordkuil' zijn motto's die me op het lijf geschreven zijn. Dat matcht niet echt met de in Singapore zeer favoriete lijfspreuken 'Om de hete brei heendraaien' en 'pappen en nathouden.'

De situaties zijn moeilijk uit te leggen. Misschien moet je het ondervinden om te begrijpen wat ik bedoel. Het antwoord 'nee' bestaat hier niet. Als je de weg vraagt en iemand weet het niet zeker, krijg je een antwoord als 'yes can, yes can.' Dan weet je eigenlijk al hoe laat het is: de juiste weg ga je op deze manier nooit vinden. En als mensen een afspraak niet kunnen nakomen, dan komen ze liever gewoon niet opdagen dan dat ze afbellen. Afbellen is namelijk onbeleefd.

Directheid van mijn kant wordt niet altijd op prijs gesteld. Mensen lijken soms zelfs bang te reageren als je iets zegt of vraagt. Een inkopper om nu te zeggen: 'Ildi, het is toch al jaren bekend dat je mensen aan het schrikken maakt,' maar helaas: ook andere westerse mensen lijken er hier last van te hebben.

Naast het 'om de hete brei heendraaien' lijken veel Aziaten hier moeite te hebben om hun emoties te tonen. Zelden zie je iemand zeer blij, uitbundig, boos of verdrietig. Maar soms kunnen ze dan toch ineens verrassend uit de hoek komen. Gisteren ging ik naar de film 'My sister's keeper' en uiteraard heb ik daar een traantje weggepinkt aan het eind. De meeste Aziaten in de zaal gingen echter werkelijk hysterisch jankend de zaal uit. Dat soort onverwachte dingen maakt het des te interessanter om hier een tijdje te wonen. Ik ben benieuwd of ik de mensen hier volledig begrijp als ik vertrek. Voorlopig blijf ik me nog vrijwel dagelijks verwonderen.

Cambodja

De eerste periode van INSEAD zit er alweer op. Sterker nog: de tweede periode is alweer ruim een week geleden begonnen... De tijd gaat snel hier! Tussen de eerste en tweede periode had Lennert een paar dagen vrij; een mooie gelegenheid om weer eens een tripje te maken. Van 22-26 okt zijn we in Cambodja geweest. Twee dagen Angkor Wat en vervolgens met de boot naar Phnom Penh. Het was fantastisch!

Hubba Bubba

Vanmiddag vond ik in onze brievenbus een pakketje met bruilofts-tijdschriften en... Kauwgom, woehoe!!! Ik ben direct met een Hubba Bubba in mijn mond een zoektocht gestart naar de mooiste trouwlocaties. Thanks Marieke, je had me niet blijer kunnen maken!

Zaza

We kozen ervoor om op de 18e verdieping te gaan wonen, want 'men' had ons verteld dat we dan geen last zouden hebben van insecten in ons huis. Het klimaat in Singapore is namelijk ideaal voor allerlei naar ongedierte. Helaas; al na 1,5 week mocht ik de eerste kakkerlak verwelkomen in onze badkamer. Het was 's avonds laat en Lennert zat nog in de woonkamer terwijl ik ging slapen. Ik riep Lennert (ik ben namelijk een echte held) en hij kwam om mij te redden. Uiteraard was de kakkerlak toen al verdwenen en werd mijn verhaal naar het rijk der fabelen verwezen... Tot Lennert de volgende ochtend met zijn blote voet in de douche op de kakkerlak stapte. Een klein trauma rijker rende hij de badkamer uit om de kakkerlak dood te maken met een enorme bus agressieve spray. Volgens de beschrijving zouden kakkerlakken minstens 2 maanden weg moeten blijven met deze spray. Niets was minder waar; binnen 4 weken zat de grootste kakkerlak EVER opnieuw in onze badkamer. Het is niet eerlijk: ik maak hem zo vaak schoon! Ik heb opnieuw gesprayed (het hele huis dit keer) en hoopte op het beste. Maar gisteren kwam er opnieuw een kakkerlak uit de stortkoker gekropen. Ik was er klaar mee en heb de Singaporese concurrent van Rentokil gebeld om voor eens en voor altijd van de kakkerlakken verlost te zijn. Er is nu een mannetje in ons huis aan het rondlopen met een enorme bus gif (het schijnt ECHT niet schadelijk te zijn voor mensen... ik moet het nog zien, maar alles beter dan die smerige beesten). Hopelijk is dit voldoende om Zaza (lees Pluk van de Petteflet) en haar vrienden/vriendinnen te doen verhuizen!

Duiken

Als je zoals wij van duiken houdt, zit je in ZO-Azië op de juiste plek. 1,5 week geleden hebben we een weekend op een boot doorgebracht om te duiken in de Zuid-Chinese zee. Afgezien van het feit dat ik duidelijk geen zeebenen heb en het avondeten er op vrijdag al na 1,5 uur uit lag, was het een topweekend! We hebben weer de mooiste dingen gezien, en we kunnen nu eindelijk ook een haai op ons lijstje zetten. En het weer was fantastisch, al was het beter geweest als ik wat meer zonnebrandcrème op mijn gezicht had gesmeerd. Ik ben zelden zo erg verbrand!

Het leven in Singapore

Ik stond er sceptisch tegenover. Zou ik wel kunnen aarden in Singapore, de stad waar Big Brother is watching you 24/7 en je een boete krijgt als je alleen al kauwgom kauwt? Maar ik moet zeggen dat het me 100% meevalt. Natuurlijk: Singapore mist de scherpe kantjes en om nou te zeggen dat het een bruisende stad is… nee niet echt. Maar het is wel een easy stad om in te leven en daardoor is het naar mijn idee vrijwel onmogelijk om hier niet te kunnen aarden. Sterker nog: we hebben echt een topleven hier met elke dag heerlijk eten, aardige mensen die altijd bereid zijn je ergens mee te helpen (al kan je ze 8 van de 10 keer niet verstaan door het Singlish dat ze spreken) en de mogelijkheid om de mooiste reisjes te maken. Maar natuurlijk frons ik mijn wenkbrauwen als ik voor de derde keer in een week een dikke helikopter met camera's over ons appartementencomplex zie vliegen. En ik ben ook verbaasd dat de bewaking van ons complex binnen 1 minuut bij je staat als je met een blikje bier aan het zwembad zit, terwijl er daarvoor geen bewaking te bekennen was (ze houden alles met camera’s in de gaten in het hokje waar ze zitten). En ik mis kauwgom! Dat is hier echt niet te krijgen. Ik ben benieuwd of ik helemaal afgekickt ben als we weer terug zijn in Nederland volgend jaar. Maar al met al heb ik nog geen dag heimwee gehad. Ik vermaak me hier nog wel even! En om een hardnekkige mythe uit de wereld te helpen: met de boetes valt het hier reuze mee.

Visite

Het is altijd goed om visite te krijgen; en helemaal als de visite gezellig is! 3 weken geleden (Sorry voor de late update!) waren Christiaan en Jolanda, also known as Chris en Jo, bij ons in Singapore na hun vakantie in Bali. We hebben echt een mooie tijd gehad met hen; drankjes in de New Asia Bar, champagnebrunch en Singapore Sling in The Raffles, Botanical Gardens, Night Safari, Barbecue, Chinatown, Little India en Singapore Flyer en het was allemaal even leuk! Hoe leuk het precies was is te zien op de fotocollage (vergeet je vergrootglas niet!). Thanks Chris en Jo, het was supergezellig!

Penang

Vorige week waren we in Penang. Naast fantastisch seafood heeft Penang niet veel spectaculairs te bieden, maar dat is gelukkig ook helemaal niet nodig om een relaxed weekend te hebben. Buiten Seafood eten en drankjes drinken hebben we nog wel iets enorm cools gedaan: een hash. Een hash is een fenomeen dat onder expats redelijk bekend is. Het komt er kort gezegd op neer dat je met een groep mensen ‘off road’ een tocht door de jungle maakt. Iemand zet de tocht van tevoren uit door briefjes op de grond te leggen en aan bomen te nieten. Vervolgens ren je met z’n allen de jungle in en volg je de briefjes. Aan het eind komt iedereen weer bij elkaar voor ‘the circle’, een ritueel met bier drinken en op ijs zitten, maar dat hebben we niet meegemaakt.
Deze zaterdag was er een ‘medium tot lange’ tocht uitgezet dus dat beloofde veel goeds; 1,5 uur ‘up hill’ en vervolgens 1,5 uur (andere route) afdalen. Het rennen in de jungle werd bij mij al vrij snel lopen en uiteindelijk was het eigenlijk meer kruipen en door de modder glijden door de regen. Maar het was echt ontzettend cool om te doen! Jaja mensen, dit lezen jullie goed, Ildi is de jungle in geweest, heeft afgezien en vond het leuk! En ik had deze keer eens een keer NIET mijn naaldhakken aan (wat ik misschien beter wel had kunnen doen, want op mijn sneakers gleed ik continu de helling af door de modder). Er volgen foto’s voor een sfeerbeeld (krijg ik nog toegestuurd van iemand die met ons mee was). Reacties zijn welkom! Meer info? klik hier

Het werkende leven

Sinds begin september werk ik bij de Clinton Foundation. Tot nu toe ben ik daar nog niet heel druk mee geweest; de dame voor wie ik werk ging vrijwel direct voor 3 weken naar de VS en had me wat 'huiswerk' meegegeven; daar kon ik helaas mijn dagen niet echt mee vullen. Ik denk dat ze me niet direct wilde opzadelen met enorme bergen werk (mede omdat ik niet betaald krijg). Maar ik ben vooral blij dat ik weer gewoon aan de slag kan; het zwembad gaat snel vervelen en sherry is hier nauwelijks te krijgen voor een normale prijs.

Gelukkig was mijn 'werkgever' deze week weer terug en heb ik vandaag voor het eerst sinds we hier zijn een hele dag gewerkt. Dat beviel prima, maar het was ook best vermoeiend! Het lijkt wel of ik het al niet meer gewend ben de hele dag te werken. Erg confronterend moet ik zeggen... Gelukkig mag ik maandag weer; hopelijk heb ik het ritme dan weer helemaal te pakken. En zo niet, dan doen we daarna maar wat extra baantjes in het zwembad om weer wat energie te krijgen...

Thuiskomen

Afgelopen weekend waren we in KL. Dat is slechts 50 minuten vliegen vanaf hier dus een uitstekende bestemming voor een weekendje weg. Wàt een andere stad dan Singapore! Waar het hier soms wat tè gestructureerd, schoon en netjes is, is KL het tegenovergestelde: chaotisch, druk en niet overal even schoon. Bovendien zijn de mensen daar ook net wat 'Aziatischer' dan hier in Singapore. Het was een heerlijk weekend, maar toen we zondag terugkwamen op Changi Airport verzuchtten we 'dat het toch wel lekker was om weer thuis te zijn.' Grappig dat we zo snel gewend zijn aan de gestructureerdheid van onze tijdelijke woonplaats. Wij vermaken ons hier voorlopig nog prima!

Wet Market

Wet Markets zijn een bekend fenomeen voor Singaporese huisvrouwen. Ik heb al veel Nederlandse wenkbrauwen zien fronsen bij deze naam, maar ze heten zo omdat groenten en fruit continu nat worden gespoten om alles vers te houden. Vorige week bood INSEAD de partners (95% vrouw) een tour aan langs een aantal ‘highlights’ in Singapore. De wet market maakte hier onderdeel van uit. Op één of andere manier blijft bij de ‘Student life-staff’ van INSEAD het idee bestaan dat de partners alleen maar thuis zitten en aan het zwembad liggen. In sommige gevallen klopt dat, maar dat is zeker niet voor iedereen het geval. Onze tourguide, een fantastische Duits-Braziliaanse vrouw die een trainingsbureau heeft om de cultuurshock te kunnen temperen, had duidelijk (ook) een huisvrouwen-mindset. ‘At the wet market you can buy WONDERFUL fruit and vegetables to make a salad for your husband when he comes home after school. And they also sell the BEST fish and meat. They even want to clean it for you if you ask it friendly!’ Enfin, als je van koken houdt is de wet market zeker the place to be. De market is alleen open in de ochtend, wanneer alles nog echt vers is. Maar vislucht op (vrijwel) nuchtere maag… Ik kan er nog steeds niet aan wennen.

Foto's Singapore

Geen desparate housewife meer!

Ik had niet gedacht dat het zo snel zou gaan, maar ik heb gisteren een baan gevonden in Singapore, bij de Clinton Foundation! Het is weliswaar een onbetaalde plaats, maar wel een baan die goed aansluit op mijn ervaring bij de gemeente Rotterdam. Bovendien heb ik met deze plek de mogelijkheid om een goed netwerk op te bouwen in Zuid-Oost Azië. Mijn taak is om de regiodirecteur van de Clinton Foundation van ZO-Azië te helpen bij haar werk voor de Clinton Foundation, met name op het gebied van Climate change/global warming. En ik begin direct al, dus dat is mooi! Voor meer info over de doelstellingen van de Clinton Foundation, zie http://www.clintonfoundation.org/.

Het echte leven is begonnen

En toen was de dag aangebroken dat Lennert naar INSEAD ging... Tja en wat doe je dan, als 'common-law spouse'? Eerst naar de gym op het complex natuurlijk om een beetje in shape te blijven. Daar waren meer mensen, waaronder een expat-dame die (uiteraard) een personal trainer bij zich had. Want het is natuurlijk een hele opgave om je exercises alleen te moeten doen... Daarna naar Holland Village voor boodschappen. Dat doet iedereen hier met de taxi want lopen is te ver (20 min) en vooral te warm/vermoeiend. Bovendien kost de taxi hier werkelijk niets en op elke straathoek kan je er eentje krijgen. In Holland Village een tijdschriftje gekocht en een koffie gedronken in the Coffee Bean Bakery, die vol zit met (andere) expat-dames. Tenslotte naar de supermarkt. En nu? Naar het zwembad. Wat een leven!

Foto's Bali

Nog wat foto's van Bali in een collage. Is een nieuw uitprobeersel; ben benieuwd of het een beetje goed overkomt op de blog.

Wat een mooie dag!

Gisteren wilde het maar niet lukken met alle regel-dingen die op ons programma stonden, maar vandaag is echt een topdag! Gisteren 4 (!) u gewacht bij de immigratiedienst, zonder een Visit Pass te krijgen (de foto bleek uiteindelijk niet goed te zijn, en uiteraard was het fotoloket net 5 min dicht toen we daar achter kwamen). Vanochtend stonden we om 7.30 u (met 200 anderen) in de rij voor het kantoor van de immigratiedienst. En het kostte slechts 1 uur om alles te regelen! Ik heb nu dus eindelijk mijn Long Term Visit Pass. Daarbij hebben we een ding kunnen regelen waardoor ik wireless kan internetten. Ik ben dus helemaal gesettled nu! Om het te vieren heb ik een fijne nieuwe tas gekocht die meer Singapore-waardig is dan de vorige ;-)

Metamorfose

Het is niet te geloven, maar Lennert heeft vandaag zonder dat ik hoefde aan te dringen een linnen broek èn teenslippers gekocht! Ik ben zeer content met het resultaat en wil het jullie dan ook niet onthouden. Het was nog een hele klus om een broek te vinden die lang genoeg was dus morgen gaan we naar een tailor om meer broeken te laten maken. Overigens heb ik ook een paar nieuwe teenslippers gekregen van Lennert. De roze variant van zijn bruine exemplaren. Kunnen we lekker samen op onze teenslippers op dezelfde fiets gaan fietsen...

Foto's omgeving appartement

De toren waarin wij wonen

Uitzicht uit de slaapkamer

Vanuit de woonkamer

Zwembad 1 (van de 4...)

Zwembad 2

Lennert rust uit van zijn 40 baantjes

Hierboven een paar foto's van de omgeving van ons appartement in Singapore. Foto's van het appartement zelf komen later.

Singapore, here we are!

Vanmiddag aangekomen in Singapore, na een fantastische vakantie in Bali. Meer foto's van Bali volgen, evenals foto's van ons appartement in Singapore, dat er prima uitziet! Zojuist even naar Ikea geweest om noodzakelijke huisraad te kopen. Morgenochtend het zwembad bij het appartement maar eens uitproberen!

Woehoe, eindelijk!

De wonderen blijken de wereld nog niet uit!

Poep kopi en Chinesie

Deze blog is speciaal voor onze gids tijdens de tour 'Betoverend Bali.'

Putu Leong, nogmaals hartelijk bedankt voor de excursies! We hebben genoten van je uitleg over de Hindoestaanse tradities en de Balinese gewoonten. Maar we hebben vooral gelachen om je verhalen over Poep kopi en Chinesie. Als we in Denpasar zijn, komen we zeker langs om een lekker bakje Poep kopi te drinken. We houden contact!

En voor iedereen die dit verder leest: als je eens in Bali bent en een gids nodig hebt, mail ons, dan sturen wij de gegevens van Putu Leong door. Hij weet veel over het eiland, spreekt goed Nederlands en Engels en hij is ontzettend vriendelijk en gezellig!

Bali

We zijn er hartelijk om uitgelachen door mijn vriendjes die zich al backpackend door de rimboe worstelen (as you know zijn wij allergisch voor rugzakken en Teva's), maar we hebben een enorm leuke tijd gehad tijdens onze tour 'betoverend Bali' van 29-07 t/m 2-08. Veel gezien, lekker gegeten, leuke gids (daarover een apart logje). De foto's spreken voor zich!

Just arrived

1,5 uur geleden gearriveerd in Singapore, nu op de hotelkamer. We hebben de eerste regenbui zojuist verwelkomd dus een tour door de stad zit er waarschijnlijk niet in vandaag. Morgenochtend om 10 u naar Bali!

Afscheid nemen bestaat niet

Afgelopen weekend hebben we onder het motto 'this is it' onze afscheidstournee gehad. In Utrecht voor vrienden en in Uden voor familie. We hebben mooie, praktische en hilarische kado's gekregen maar boven alles was het ontzettend gezellig! Sommige mensen gaan we (ruim) een jaar niet zien, anderen zien we de komende twee weken nog en weer anderen komen in Singapore langs. Nogmaals dank aan iedereen die er was, en aangezien ons vertrek maar tijdelijk is, bestaat afscheid nemen voor ons natuurlijk niet echt...