Deze 8 weken in Frankrijk zijn in één woord heerlijk te noemen. Goed weer (althans, nu dan eindelijk), lekker eten, fijne wijntjes en goed gezelschap zijn terugkerende onderwerpen in de blogs tot nu toe. Maar het blijft natuurlijk enorm Nederlands om àltijd wat te klagen te hebben. En om iedereen die een heel klein beetje jaloers is gerust te stellen dat het ècht niet alleen rozengeur en maneschijn is wat de klok slaat, ook maar eens een blogje met wat minpuntjes.Zo kunnen Fransen echt niet rijden. En met echt niet bedoel ik dan ook ECHT niet. Met name de Franse dames rijden bizar slecht. Midden in een drukke straat waar een file staat ineens besluiten te gaan fileparkeren bijvoorbeeld. Terwijl ik 2 meter achter iemand rijd. Handig. Om nog maar te zwijgen van het rijgedrag op rotondes. De Franse dames rijden tamelijk onzeker maar menen hun Renault Clio of andere kleine (maar wel Franse uiteraard!) auto er àltijd nog even voor te kunnen gooien terwijl jij je knipper al uit hebt staan om de rotonde te gaan verlaten. Deze laatste is verklaarbaar: geen enkele Franse automobilist weet zijn/haar knipperlicht te vinden op het juiste moment. Uiterst irritant. Het verbaast me echt niets dat vrijwel elke Franse auto één of meerdere deuken bevat. Het lijkt ze niets te kunnen schelen hoe hun auto eruit ziet, en dan hebben we het nog niet eens over veiligheid. Nee dat rijgedrag ga ik echt niet missen als we over 2weken weer thuis zijn.
De andere ergernis gaat over de Franse slag. Een oorspronkelijke paardrijterm maar niet in mijn context. Hier gaat het over de manier waarop de huishoudelijke hulp in Frankrijk ons huis schoonmaakt. We wonen met 12 mensen in dit huis dus een degelijke schoonmaak één keer per week is geen overbodige luxe. Maar onze Franse schoonmaakster denkt daar duidelijk anders over. Ze spuit 10 keer in het rond met Glassex en vindt dat het huis er dan weer spik en span uitziet. En onze huisbaas vindt het teveel gedoe om op zoek te gaan naar een nieuwe schoonmaakster dus helaas voor ons moeten we dealen met een wekelijkse Franse slag.
Ik heb besloten verder niet uit te wijden over de valse Franse honden die je overal tegenkomt, het drinken van zogenaamde "cornerwijn" oftewel bocht waardoor je 's ochtends opstaat met bonkende hoofdpijn en een geïrriteerd gehemelte door de hoeveelheid stokbrood...
Dit zijn natuurlijk allemaal geen problemen waar we niet overheen kunnen komen, maar alles is relatief in zo'n jaar als dit. En met het einde in zicht merk ik dat de ergernissen-grens net iets sneller bereikt is dan normaal. Het is mooi dat we weer bijna naar Nederland gaan. Kunnen we daar lekker gaan genieten van heerlijke bitterballen op het terras en natuurlijk de WK-finale. Want die gaan we winnen dit jaar, ik voel het gewoon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten