Je weet dat je weer helemaal terug bent als...

je jezelf om 1.00 u 's nachts tegen een stel kersverse Utrechtse studenten hoort zeggen: "willen jullie je biertje aub niet onder ons slaapkamerraam opdrinken, ik moet morgen om 6.00 u weer op voor mijn werk." Ik word duidelijk ouder...

Home sweet home

Alweer ruim een week inmiddels dus tijd om de titel van de blog aan te passen. Stoppen de blogs nu? Nee, ik denk het niet. Maar ik ben niet van plan de (virtuele) wereld te vermoeien met eindeloze verhalen over mijn beslommeringen in Nederland. Maar soms, als ik iets op mijn lever heb, zal ik toch de aandrang hebben om het te ventileren. En dat ga ik dan ook doen. Feel free om ook dan te reageren!

Stom! maar ook: Leuk!

Beter goed gejat dan... dus in navolging van één van mijn favoriete rubrieken in LINDA een lijstje met dingen die ik Stom! vind. En omdat negatieve energie op een mooie dag als deze niet goed voor je is (32 graden, überzonnig dus met een heerlijke capucchino in de tuin in La France), ook een lijstje met dingen die Leuk! zijn.

Stom!
Dat je een proefmonster shampoo / douchegel (zo'n zakje met een ingeknipt stukje dat wel eens in tijdschriften zit) onder de douche NOOIT open krijgt met je handen

Dat de TomTom van die irritante afdrukken achterlaat op je voorruit, die je bijna niet meer schoon krijgt waardoor potentiële auto-inbrekers geen enkele moeite hoeven doen om te bedenken of je zo'n ding hebt of niet

Pepermolens van 1,5 meter hoog (gejat van Nico Dijkshoorn maar oprecht stom!)

Dat gezeur over die Vuvuzela's. Laat die Zuid-Afrikanen toch ergens plezier in hebben!

Dat de wedstrijd van het Nederlands elftal afgelopen donderdag niet op INSEAD werd uitgezonden

Het rijgedrag van Fransen (zie eerdere blog)

Dat blogger.com haar opmaak-instellingen heeft veranderd waardoor ik o.a. niet meer weet hoe ik het lettertype kan veranderen

Nederlanders die na een lange tijd in het buitenland denken dat ze geen Nederlands meer kunnen spreken (my Nederlands is a beetje rusty...)

Dat vrouwen vaak niet (goed) doortrekken in openbare toiletten

Handdoeken met een te klein lusje, zodat je ze niet aan een haakje kunt hangen

De overdreven opruim-woede van sommige mensen met wie ik nu in huis woon

Een zak chips die open terug in de kast wordt gelegd waardoor de chips zacht worden

Dat Lennert Giel Beelen irritant vindt

En dan nu de dingen die Leuk! zijn

Roze champagnekoekjes waarmee je een fantastische frambozentaart kunt maken

Champagne. Altijd en overal

Een heerlijke capucchino in de zon dus

Een onverwacht mailtje van iemand die je al lang niet meer gezien/gesproken hebt

Dat ik bijna weer ga werken in Rotterdam

De Michael Jackson special op MTV in de sportschool vandaag

Dirty Dancing kijken voor de 1001e keer

Dat ik in augustus trouwjurken ga passen

Dat ik autorijden een stuk minder vervelend vind tegenwoordig

Dat ons hele huis in Frankrijk oranje versierd is en dat dat minimaal nog zo kan blijven tot en met 11 juli

Aanvullingen zijn welkom! Wat vinden jullie "Stom!" en "Leuk!"?

Over de Franse slag en andere Franse ongemakken

Deze 8 weken in Frankrijk zijn in één woord heerlijk te noemen. Goed weer (althans, nu dan eindelijk), lekker eten, fijne wijntjes en goed gezelschap zijn terugkerende onderwerpen in de blogs tot nu toe. Maar het blijft natuurlijk enorm Nederlands om àltijd wat te klagen te hebben. En om iedereen die een heel klein beetje jaloers is gerust te stellen dat het ècht niet alleen rozengeur en maneschijn is wat de klok slaat, ook maar eens een blogje met wat minpuntjes.

Zo kunnen Fransen echt niet rijden. En met echt niet bedoel ik dan ook ECHT niet. Met name de Franse dames rijden bizar slecht. Midden in een drukke straat waar een file staat ineens besluiten te gaan fileparkeren bijvoorbeeld. Terwijl ik 2 meter achter iemand rijd. Handig. Om nog maar te zwijgen van het rijgedrag op rotondes. De Franse dames rijden tamelijk onzeker maar menen hun Renault Clio of andere kleine (maar wel Franse uiteraard!) auto er àltijd nog even voor te kunnen gooien terwijl jij je knipper al uit hebt staan om de rotonde te gaan verlaten. Deze laatste is verklaarbaar: geen enkele Franse automobilist weet zijn/haar knipperlicht te vinden op het juiste moment. Uiterst irritant. Het verbaast me echt niets dat vrijwel elke Franse auto één of meerdere deuken bevat. Het lijkt ze niets te kunnen schelen hoe hun auto eruit ziet, en dan hebben we het nog niet eens over veiligheid. Nee dat rijgedrag ga ik echt niet missen als we over 2weken weer thuis zijn.

De andere ergernis gaat over de Franse slag. Een oorspronkelijke paardrijterm maar niet in mijn context. Hier gaat het over de manier waarop de huishoudelijke hulp in Frankrijk ons huis schoonmaakt. We wonen met 12 mensen in dit huis dus een degelijke schoonmaak één keer per week is geen overbodige luxe. Maar onze Franse schoonmaakster denkt daar duidelijk anders over. Ze spuit 10 keer in het rond met Glassex en vindt dat het huis er dan weer spik en span uitziet. En onze huisbaas vindt het teveel gedoe om op zoek te gaan naar een nieuwe schoonmaakster dus helaas voor ons moeten we dealen met een wekelijkse Franse slag.

Ik heb besloten verder niet uit te wijden over de valse Franse honden die je overal tegenkomt, het drinken van zogenaamde "cornerwijn" oftewel bocht waardoor je 's ochtends opstaat met bonkende hoofdpijn en een geïrriteerd gehemelte door de hoeveelheid stokbrood...

Dit zijn natuurlijk allemaal geen problemen waar we niet overheen kunnen komen, maar alles is relatief in zo'n jaar als dit. En met het einde in zicht merk ik dat de ergernissen-grens net iets sneller bereikt is dan normaal. Het is mooi dat we weer bijna naar Nederland gaan. Kunnen we daar lekker gaan genieten van heerlijke bitterballen op het terras en natuurlijk de WK-finale. Want die gaan we winnen dit jaar, ik voel het gewoon.

Ontstemd

In mijn blog over 6 word stories refereerde ik aan de val van Balkenende IV - "kabinet valt wéér. Ik raak ontstemd" - maar ik ben nog meer ontstemd geraakt door de uitslag van de verkiezingen gisteren. 24 zetels voor Wilders vind ik redelijk schokkend. We hebben de hele avond via internet naar de NOS gekeken en ik hoopte dat het nog mee zou vallen allemaal maar niets bleek minder waar. Ik ben benieuwd hoe de coalitie-onderhandelingen gaan verlopen en hoe het kabinet eruit gaat zien. Voor alsnog ben ik er niet gerust op en vraag ik me af of dit echt goed gaat zijn voor Nederland, zoals Wilders gisteren zelf beweerde. Saillant vond ik dat in Simpelveld (zoals in heel Limburg overigens) een zeer hoog percentage van de inwoners op de PVV heeft gestemd. It's all in the name wat mij betreft...

Enfin, deze verkiezingen zijn naar mijn idee met recht een kleurwedstrijd zonder prijzen te noemen. Maar laten we positief blijven; wie weet wordt er nog een poedelprijs uitgereikt aan het eind.

Het zonnige zuiden

De eerste weken in Frankrijk waren natuurlijk afzien ('s ochtends een verse cappuchino in de tuin, 's middags naar de sportschool en elke dag wijn en kaas. Het leven is zwaar...) dus het werd tijd om er even lekker tussenuit te gaan. Een weekje naar Le Mas Blanc, op de grens van de Provence en de Cevennes. Heerlijk weer, goed eten en goed gezelschap. Wat wil je nog meer?

Bubbels

De Champagnestreek lag op de route van Nederland naar Bourron-Marlotte dus we hadden een goede reden om ons een weekend lang tegoed te doen aan bubbels. Het was echt fantastisch! We hebben 28 soorten Champagne geproefd en ze waren (bijna) allemaal heerlijk! Uiteraard ook een paar doosjes gekocht dus we kunnen nog even nagenieten. Ik kan iedereen een reisje naar de Champagnestreek aanraden. De echte topper is een Millésimé uit 2002 (hoe dan ook een topjaar); deze fles wordt bewaard voor een mooie gelegenheid, maar niet te lang want Champagne moet gedronken worden in plaats van bewaard!

La Douce France, nu met foto's!

De oplettende volger ziet dat de naam van mijn blog veranderd is van "Singapore" in "Bourron-Marlotte." Daar wonen we sinds zondag. Het klinkt misschien wat minder sexy dan Singapore maar ik vraag me af of het ook minder sexy is. Het huis is top, de huisgenoten zo niet nog beter en de omgeving is prachtig. Wel heel anders om van een 100% stedelijke omgeving te verkassen naar een 200% landelijk gebied. Dat wordt wennen. Maar wel een uitgelezen kans om eindelijk eens wat boeken van mijn lijstje te lezen, mijn Frans ècht op te halen (dat lukt vast beter in de praktijk dan met de online cursus die ik in Singapore deed) en ein-de-lijk weer eens lekker te kunnen koken in een keuken die van alle gemakken voorzien is. Voorlopig houden we het hier nog wel even uit.

Top 5

Met het einde van onze tijd in Singapore nu ècht in zicht (zondag stappen we in het vliegtuig!) hier onze Zuid-Oost Azië (+Hong Kong) top 5. Om vooraf al wat mogelijke vragen te beantwoorden, kleine uitleg. Dit is onze lijst, die bestaat uit de vijf mooiste reisjes die we hier hebben gemaakt. We hebben daarbij geen onderscheid gemaakt tussen lange en korte reisjes, steden en natuur, arme en rijke landen, goed en slecht weer etc. Het zijn gewoon de 5 mooiste, leukste, ontroerendste, indrukwekkendste, hipste of gezelligste plekken volgens ons. We kunnen ons voorstellen dat mensen die ook in Zuid-Oost Azië zijn geweest een andere keuze hadden gemaakt, maar wij vinden dit toch echt de ultieme Zuid-Oost Azië top 5:


1 (met stip) Hong Kong
2 Sumatra

3 Filipijnen

4 Bangkok

5 Vietnam

(Van boven naar beneden vlnr: Vietnam (Hoi An), Filipijnen (El Nido), Bangkok, Sumatra, Hong Kong)

En dan is er nog een eervolle vermelding voor onze zeiltrip in Phuket. Deze heeft nèt de top 5 gemist (we moeten nu eenmaal keuzes maken), maar is wel het vermelden waard.

Leve de Koningin!

Vorige week hebben we een voorproefje gehad op Koninginnedag in Singapore. Speciaal voor de Nederlanders had Harry's bar (bekende expat-bar) op 22 april gratis Heineken van 18:30 tot 20:30. Dat laat je je als Nederlander natuurlijk geen 2 keer zeggen! Uiteraard waren er ook bitterballen en blokjes kaas; de haring had het helaas niet gered vanwege de IJslandse aswolk. En tja, helaas was het uiteraard ook na 15 minuten al raak en begon de eerste Nederlander te zeiken dat wij zijn gratis bier hadden gestolen. Ik heb nog even overwogen een gratis biertje in zijn gezicht te gooien, maar uiteindelijk toch besloten "zijn" gratis biertje terug te geven, en hem vriendelijk verzocht niet meer te zeuren over het al dan niet stelen van gratis bier. Het was tenslotte feest. De arme jongen had het er maar moeilijk mee de rest van de avond...

Op zaterdag gaf de ambassadeur een feestje op de Hollandse club. Daar was (volgens mij vooral in Nederland) nogal wat ophef over. Dit artikel in de Telegraaf en vooral de reacties daarop spreken boekdelen. Wij hebben ons de haring (jawel, hier had de haring de aswolk wèl weten te trotseren) en het bier er uiteraard niet minder door laten smaken. De bitterballen vielen echter een beetje tegen. Maar die waren dan ook niet van Van Dobben. Gelukkig kunnen we dat snel goedmaken want over 5 (!) dagen zijn we weer even in NL!

Tempelmoeheid

Met nog ruim 2,5 week Azië in het vooruitzicht hebben we afgelopen weekend moeten constateren dat de tempelmoeheid is toegeslagen. Tempelmoeheid klinkt heel verwend en dat is het natuurlijk ook, want velen zouden een moord plegen om 8 maanden lang alleen maar mooie reisjes te kunnen maken en tempels te bekijken. Maar het is toch echt gebeurd. We zijn er klaar mee. Mocht je bang zijn ook ooit last te krijgen van tempelmoeheid (wat wij ons momenteel levendig kunnen voorstellen), hierbij enkele kenmerken. Je bent tempelmoe als:

• je liever in de bus blijft zitten om je spelletje op de telefoon af te maken dan de zoveelste Stupa in Myanmar te bekijken (deze is ons niet overkomen, we zijn immers niet in Myanmar geweest);
• je tijdens de zonsopgang op de Borobudur tegen je lieftallige verloofde zegt: "eigenlijk is de Borobudur highly overrated. Ik had hem veel groter voorgesteld;"
• je tegen je reisgenoten zegt: kunnen jullie wat foto's van die tempel voor me maken, dan blijf ik in het hotel.
• je na de tweede tempel in 1 weekend (wat voor Zuid-Oost Azië reuze meevalt) denkt: "ik ben er wel klaar mee, met die tempels. Laten we naar het zwembad gaan."

Maar uiteraard nog wel wat foto's van ons laatste reisje in Azië: Borobudur en Prambanan.

Mighty jungle

Fantastisch, dat was ons bezoek aan de jungle van Sumatra vorige week. Wat een topweekend! De foto's, met dit (openen in nieuw venster) op de achtergrond vertellen ons verhaal. Deze komt hoog in onze top 5 van trips in Azië (top 5 volgt eind april)!

Prijsvraag: verhalen in 6 woorden deel II

Een tijdje terug schreef ik een prijsvraag uit. Wie schrijft het beste verhaal in 6 woorden? De reacties waren niet overweldigend. Slechts één verhaal werd ingestuurd, en ook nog door een anonieme afzender. Op zich was het een goed verhaal (lees het verhaal bij de reacties van de blog op 24 februari), maar ik vind het toch net iets te makkelijk om die ene inzending dan ook maar direct tot winnaar uit te roepen.

Ligt het aan het feit dat ik niet bekendgemaakt heb wat de prijs zal zijn? Zijn verhalen in zes woorden niet boeiend genoeg? Of is het te moeilijk om een goed verhaal te verzinnen? Ik blijf het een leuk fenomeen vinden, en daarom doe ik, vasthoudend als ik ben, een tweede oproep om het beste verhaal in 6 woorden in te sturen. Verhalen kunnen worden ingezonden tot en met 4 april. En de prijs? Ik maak hem nog niet bekend. Helaas niet zo fenomenaal als de prijs die je via nightwriters kunt winnen voor je six word story (je eigen verhaal op een billboard langs de snelweg!), maar ik beloof dat de prijs de moeite waard zal zijn. Ik ben benieuwd...

Van de olifant en het verhaaltje

Voordat we vertokken leek Singapore een eindeloos avontuur, maar de tijd hier is voorbij gevolgen. Over 6 weken zijn we weer in Europa (voor de laatste periode van Lennerts MBA gaan we naar Fontainebleau in Frankrijk) en ik weet nog niet zo goed wat ik daarvan moet vinden. Enerzijds is het leuk om iedereen weer te zien, de Europese lente mee te maken en wijntjes te kunnen kopen voor een normale prijs. Anderzijds wil ik best nog wat meer mooie trips maken en elke dag genieten van het warme weer en het (over het algemeen) heerlijke eten.

Maar goed, nog een kleine 6 weken hier dus, waarin we in elk geval naar de jungle op Sumatra gaan en de Borobudur op Java kunnen bewonderen. En we hebben zelfs nog een weekend "over" waarin we nog een laatste trip willen maken. We weten alleen nog niet waarheen (tips zijn welkom). Eigenlijk weet ik heel goed wat ik van ons vertek uit Singapore moet vinden... voorlopig wil ik nog helemaal niet dat de olifant met zijn grote snuit voorbij komt! Gelukkig hebben we nog bijna 6 weken te gaan.

Filipijnen

Eerst zouden we naar Beijing gaan. Daar woont een vriendje van Lennert en we wilden er ook al rond kerst heen, maar toen was het -20 of zelfs -30 graden en dat vonden we geen fijn vooruitzicht. Maar Beijing bleek toch erg prijzig, dus werden het de Filipijnen. Een bestemming waar we waarschijnlijk niet meer zo snel komen als we uit ZO Azië zijn vertrokken, terwijl we in de toekomst nog prima "even" naar Beijing kunnen.

De Filipijnen dus. Ik kon me er niet echt een voorstelling bij maken. Veel verder dan het overvolle, drukke, stinkende en arme Manila en het beruchte sextoerisme gingen mijn beelden niet. Er schenen ook mooie witte stranden te zijn. En je kon er zwemmen met whalesharks, de grootste vis op aarde (of eigenlijk in het water natuurlijk). We hadden een week de tijd, dus we besloten 4 dagen door te brengen op Palawan, het eiland in het zuidwesten, en vervolgens nog 2 dagen in Donsol, bij de whalesharks. Gisteravond zijn we teruggekomen en we hebben echt een supermooie tijd gehad.

Nog nooit zulke mooie stranden gezien, zulke aardige mensen ontmoet (Filipino's zijn door Lennert en mij zeker weten tot winnaars uitgeroepen van de "welk volk is het vriendelijkst (en betrouwbaarst) in ZO Azië-contest") èn zo fantastisch Karaoke gezongen (een eigen karaoke-hok met zelfs een eigen douche en toilet (helaas wel bezaaid met kakkerlakken, maar toch) als in de Filipijnen. En die whalesharks, wat zijn ze GROOT! En daardoor ook wel een beetje eng. Je krijgt een briefing vooraf, waarin aangegeven staat dat je een afstand van minimaal 3 meter moet houden, maar in de praktijk is dat onmogelijk. Het is veel te druk in het water (het zwemmen met whalesharks is een supertoeristische activiteit, wat eigenlijk jammer is, maar we doen er natuurlijk zelf aan mee) en het zicht is bovendien erg slecht door al het plankton dat de whaleshark eet.

Het was een basic vakantie, we trokken van hut naar hut en in El Nido op Palawan was maar 12 u per dag stroom (van 6 u 's avonds tot 6 u 's ochtends). Stromend water was ook niet overal vanzelfsprekend dus we waren blij met een serieuze douche gisteravond. Maar het was het meer dan waard. We hebben nu elk land in ZO Azië bezocht, afgezien van Myanmar (en dat gaat ook niet meer gebeuren). Over 8 weken vertrekken we weer naar Europa. De tijd gaat veel te snel, maar we genieten nog even van de reisjes die ons staan te wachten de komende tijd!

Spotlights

Zojuist kreeg ik een email. Mijn six word story staat in de spotlights op de site van Nightwriters! Toch mooi, zo'n gratis "moment of fame." Kijk hier: http://nightwriters.nl/

prijsvraag: verhalen in 6 woorden

Enkele jaren geleden werd ik op de site van Kluun getriggerd door 6 word stories: verhalen in 6 woorden. Vaak zijn ze briljant. Op een andere weblog vond ik er deze week een stukje over en ik was direct weer verkocht. Wat dacht je van dit hilarische maar tegelijkertijd treurige verhaal van wijlen Martin Bril:

Moeder huilt. Vader omhelst de toiletpot.

Of dit (in Nederland actuele) verhaal van Anita van der Veer, op de site van Nightwriters:

Weeralarm: storm in een glas water.

En deze is direct spannend (Sikko Gerkema, ook op de site van Nightwriters):

De bel. Dat komt slecht uit.

Verhalen in 6 woorden werken verslavend. Het is namelijk nog leuker om ze zelf te verzinnen. Over de bizarre 10 km van Sven Kramer in Vancouver bijvoorbeeld:

Hij was teleurgesteld in zijn coach.

Of:

Ongelofelijk. Hoe heeft dit kunnen gebeuren?

Of over ons vertrek naar Singapore (uiteraard met een knipoog):

We gingen weg. Nederland eenzaam achterlatend.

Of over iets totaal anders:

Waarom kotste je in mijn oor?

Is die onderbroek van u, buurman?

Kabinet valt wéér. Ik raak ontstemd.

Ik daag iedereen uit een verhaal in 6 woorden te verzinnen. De beste inzending wint een prijs (de jury bestaat uit slechts 1 persoon dus de uitslag is volledig subjectief en er kan niet over worden gecorrespondeerd). Inzenden kan tot en met 9 maart.

Vallen en opstaan

Ga je een weekendje zeilen in Thailand (was fantastisch, foto's volgen later), valt het kabinet! Ik ben benieuwd hoe Balkenende zich voelde toen hij voor de 4e keer op rij (of eigenlijk 3e keer, maar Balkenende III heeft ook niet zonder kleerscheuren de eindstreep gehaald) naar de Koningin kon om het ontslag van zijn Kabinet aan te bieden. Staart tussen de benen? Of opgeheven hoofd en rechte rug? Het blijft voorlopig gissen. Uiteraard is het moddergooien al begonnen; omdat we toch net niet dicht genoeg op het Nederlandse nieuws zitten dit jaar, is het lastig om gefundeerd te oordelen. Maar uiteraard konden Lennert en ik het niet laten om om 2.30 u vannacht (we waren laat terug van de zeiltrip) nog éven een korte maar hevige discussie te voeren over wie er nu gelijk had (Bos of Balkenende; 2 keer raden wie vóór Bos pleitte en wie vóór Balkenende). We zijn er niet uitgekomen. Ongerustheid is niet nodig; we zijn in harmonie gaan slapen. We vinden het onderwerp politiek namelijk niet belangrijk genoeg om ons verblijf in Singapore demissionair voort te zetten, en hebben ons neergelegd bij het eeuwigdurende politieke meningsverschil tussen ons.

De 2 grote vragen die ik mezelf stel zijn:

- gaat het lukken om vanuit Frankrijk te stemmen (want daar zitten we als er verkiezingen zijn in mei of juni)?

- op welke partij zal ik gaan stemmen?

Tips zijn welkom!

Jammer

De Nederlandse schaats-successen op de Olympische Spelen zijn altijd mooi om te volgen. Helaas begrijpt met in Singapore niet zoveel van de Winterspelen (de taxichauffeurs kennen alle sterspelers van het Nederlands Elftal vanaf 1974 tot nu (het is "van Basten-la" vóór en "Johan Cruijff-la" na), maar van schaatsen hebben ze nog nooit gehoord...). Op tv zie je hier dan ook nauwelijks iets van het Olympische geweld in Vancouver. Dan maar uitzendinggemist.nl of nos.nl, dacht ik. Maar helaas: omdat we in het buitenland zitten, mogen we geen filmpjes op de NOS-site bekijken. Terwijl dat voor mensen in het buitenland nu juist zo leuk zou zijn! Nog geen huldiging gezien of Wilhelmus gehoord dus. Hopelijk volgen er nog veel schaats-successen de komende tijd, en staan de filmpjes over een half jaar ook nog op internet. Kan ik het toch nog eens allemaal bekijken...

Zoek de verschillen

Visite

De periode van de visite is aangebroken. Dat is ook de reden dat er wat minder blogjes verschijnen. Erg gezellig, al die visite. En een mooie reden om zelf ook weer eens wat meer van Singapore te zien dan het gebruikelijke supermarkt-Clinton Foundation-INSEAD-zwembad-rondje. Maar het àllerleukste van visite is toch wel dat de visite van die lekkere Hollandse dingen meeneemt. En zo aten we gisteren -na een dagje strand- boerenkool met worst. Terwijl het buiten 36 graden was. Op en top genieten!

Boeiend

Vorige week had ik een euforisch moment waarop ik extra blij was dat we in Singapore wonen. Ik liep door de stad en ontdekte ik dat ik mijn armband kwijt was. Dat was het afstudeerkado van Lennert aan mij, dus ik schoot direct in de stress. Normaal ben ik ècht zuinig op mijn spullen dus ik hoopte nog dat hij gewoon thuis op het nachtkastje lag, maar helaas. Direct Lennert gebeld om mijn onzorgvuldigheid op te biechten; hij gaf me de tip de bar te bellen waar we de avond ervoor waren geweest. Ik dacht nog: "wat heeft dat voor zin, als ze hem al hebben gevonden zullen ze hem heus niet zomaar teruggeven." Maar 10 minuten nadat ik had gebeld om een omschrijving te geven van de armband, werd ik al teruggebeld. "Lijkt uw armband op een handboei?" Tja... zo zou je het kunnen zeggen (dit plaatst het kado van Lennert aan mij overigens in een heel ander perspectief, haha). "Dan denk ik dat we hem gevonden hebben. U kunt hem morgen komen ophalen." Zo gezegd zo gedaan en jawel, het was inderdaad mijn armband die ze gevonden hadden. Ik kon hem zonder problemen meekrijgen. En dan, ja dan is het echt, ja ècht heel relaxed om in het immer veilige Singapore te wonen. Die armband had ik elders in de wereld nooit meer teruggevonden of -gekregen. Ik kan dus gelukkig weer "gewoon" geboeid door het leven.

Laos

Alweer bijna twee weken terug uit Laos, dus tijd voor een update over deze fantastische trip. Ben weer heel wat ervaringen rijker en illusies armer, en heb in Laos echt een ander Azië gezien dan ik tot nu toe "gewend" was. Mijn beeld van Azië bestond uit miljoenen brommers, vieze stinkende straten en mensen met een Aziatische behaviour (dat moet je ondervinden om te begrijpen wat ik bedoel). Laos heeft niets van dit alles; alles was heel relaxed, de straten waren verre van vies en druk en de mensen zijn er superaardig èn gezellig. Prima tijd gehad dus. Maar soms was het toch ook een klein beetje afzien. Want om nou te zeggen dat ik blij word van een bed met vlooien...nee. En 15 u op een piepklein houten bankje op een boot waar eens in de zoveel tijd een flinke plens water naar binnen klotst is ook niet echt comfortabel. Vooral niet als je elke ochtend om 4.30 wakker wordt van 5 kraaiende hanen. Maar we hebben weer veel mooie dingen gezien en het was natuurlijk supergezellig om met Jan-Willem een reisje te maken. Kortom: Laos was fantastisch!

vakantie

Inmiddels alweer 2 dagen terug van onze vakantie naar Hong Kong, Vietnam en Thailand dus tijd om de blog weer eens te updaten. We hebben echt een topvakantie gehad. Hong Kong is een enorm indrukwekkende stad met al haar hoogbouw en de stad heeft echt de juiste "vibe." We hebben er bovendien heerlijk gegeten.

Vietnam was natuurlijk van een hele andere orde. We waren zeer onder de indruk van de Cuchi tunnels, hoewel we sterke bedenkingen hebben bij het anti-amerikaanse filmpje dat getoond werd aan het begin van de rondleiding. Er werd een zeer eenzijdig beeld weergegeven van de gebeurtenissen in de Vietnam-oorlog. Saillant is dat de Vietnam-oorlog door Vietnamezen "Amerikaanse oorlog" wordt genoemd. Het is hoe dan ook ongelofelijk om te zien hoe de mensen in Cuchi hebben geleefd in het ondergrondse gangenstelsel. En de B-52 kraters hebben diepe indruk op ons achtergelaten. We konden bovendien nog even "voor de lol" schieten met een AK 47 en ander grof geschut. Maar die "buitenkans" hebben we toch maar aan ons voorbij laten gaan. Ho Chi Minh City is, net als vele andere Aziatische steden, een enorm drukke, chaotische stad met bizar veel brommers en geen verkeersregels waardoor je telkens met gevaar voor eigen leven de straat over moet steken. Bovendien hangt er die typische geur die iedereen die in Azië is geweest zal herkennen. Het is moeilijk te duiden maar één ding is zeker: het ruikt er niet naar bloemetjes. Hoi An was heel relaxed; we hadden een hotelkamer met prachtig uitzicht op de rivier en het eten was er fantastisch. Hanoi is ons niet zo goed bevallen; veel mensen vinden Hanoi een mooiere/leukere stad dan HCMC maar wij deelden deze mening niet. Op één of andere manier lukte het ons niet om op die door vele mensen geprezen plekken te komen die van Hanoi een leuke stad maken. Halong Bay was gelukkig meer dan fantastisch. Ik denk dat dat tot nu toe het mooiste is wat ik in Azië of misschien wel de hele wereld heb gezien. Helaas regende het tijdens onze boottocht, maar juist die regen en nevel zorgde voor een mystieke sfeer.

Vervolgens zijn we 1,5 dag in Singapore geweest om hoognodige wasjes te draaien en daarna zijn we nog voor een week naar de Thaise zon vertrokken. Eerst Koh Lanta, een eilandje dat door de Tsunami 5 jaar geleden behoorlijk veel schade heeft opgelopen. Een 'geluk' was dat er destijds nog weinig toerisme op Koh Lanta was, waardoor er niet veel hotels en andere bebouwing zijn weggevaagd, zoals op Koh Phi Phi wel het geval was. Daardoor zijn de sporen van de Tsunami op Koh Lanta niet echt zichtbaar. Het toerisme op het eiland is in opkomst maar nog niet enorm opgebloeid, en dat zorgt er juist voor dat de mensen supervriendelijk zijn en je je overal erg welkom voelt. Dat was in Phuket, waar we vervolgens zijn geweest, wel anders. We vonden dat we daar toch echt even geweest moesten zijn, maar achteraf hadden we het beter kunnen laten. We beginnen toch echt een beetje genoeg te krijgen van het massatoerisme op afgeladen resorts met groepen Russen die zich niet weten te gedragen. Dit waarschijnlijk tot grote vreugde van veel mensen in onze omgeving die ons altijd hartelijk uitlachen om onze vakanties onder het motto "op je krent in een ander continent."

Uiteraard hebben we weer honderden foto's gemaakt, waarvan hierboven een kleine selectie. De volgende trip ligt voor mij alweer in het verschiet: overmorgen vertrek ik voor 1 week met Jan-Willem naar Laos. Dat wordt een vakantie van een geheel andere orde. Weg met de luxe en back to basic. Een uitdaging voor mij dus; we gaan zien wat het wordt. Ik kijk er naar uit! Nog even een antwoord vinden op het dilemma: neem ik wel of niet mijn naaldhakken mee naar de jungle??