Prijsvraag: verhalen in 6 woorden deel II

Een tijdje terug schreef ik een prijsvraag uit. Wie schrijft het beste verhaal in 6 woorden? De reacties waren niet overweldigend. Slechts één verhaal werd ingestuurd, en ook nog door een anonieme afzender. Op zich was het een goed verhaal (lees het verhaal bij de reacties van de blog op 24 februari), maar ik vind het toch net iets te makkelijk om die ene inzending dan ook maar direct tot winnaar uit te roepen.

Ligt het aan het feit dat ik niet bekendgemaakt heb wat de prijs zal zijn? Zijn verhalen in zes woorden niet boeiend genoeg? Of is het te moeilijk om een goed verhaal te verzinnen? Ik blijf het een leuk fenomeen vinden, en daarom doe ik, vasthoudend als ik ben, een tweede oproep om het beste verhaal in 6 woorden in te sturen. Verhalen kunnen worden ingezonden tot en met 4 april. En de prijs? Ik maak hem nog niet bekend. Helaas niet zo fenomenaal als de prijs die je via nightwriters kunt winnen voor je six word story (je eigen verhaal op een billboard langs de snelweg!), maar ik beloof dat de prijs de moeite waard zal zijn. Ik ben benieuwd...

Van de olifant en het verhaaltje

Voordat we vertokken leek Singapore een eindeloos avontuur, maar de tijd hier is voorbij gevolgen. Over 6 weken zijn we weer in Europa (voor de laatste periode van Lennerts MBA gaan we naar Fontainebleau in Frankrijk) en ik weet nog niet zo goed wat ik daarvan moet vinden. Enerzijds is het leuk om iedereen weer te zien, de Europese lente mee te maken en wijntjes te kunnen kopen voor een normale prijs. Anderzijds wil ik best nog wat meer mooie trips maken en elke dag genieten van het warme weer en het (over het algemeen) heerlijke eten.

Maar goed, nog een kleine 6 weken hier dus, waarin we in elk geval naar de jungle op Sumatra gaan en de Borobudur op Java kunnen bewonderen. En we hebben zelfs nog een weekend "over" waarin we nog een laatste trip willen maken. We weten alleen nog niet waarheen (tips zijn welkom). Eigenlijk weet ik heel goed wat ik van ons vertek uit Singapore moet vinden... voorlopig wil ik nog helemaal niet dat de olifant met zijn grote snuit voorbij komt! Gelukkig hebben we nog bijna 6 weken te gaan.

Filipijnen

Eerst zouden we naar Beijing gaan. Daar woont een vriendje van Lennert en we wilden er ook al rond kerst heen, maar toen was het -20 of zelfs -30 graden en dat vonden we geen fijn vooruitzicht. Maar Beijing bleek toch erg prijzig, dus werden het de Filipijnen. Een bestemming waar we waarschijnlijk niet meer zo snel komen als we uit ZO Azië zijn vertrokken, terwijl we in de toekomst nog prima "even" naar Beijing kunnen.

De Filipijnen dus. Ik kon me er niet echt een voorstelling bij maken. Veel verder dan het overvolle, drukke, stinkende en arme Manila en het beruchte sextoerisme gingen mijn beelden niet. Er schenen ook mooie witte stranden te zijn. En je kon er zwemmen met whalesharks, de grootste vis op aarde (of eigenlijk in het water natuurlijk). We hadden een week de tijd, dus we besloten 4 dagen door te brengen op Palawan, het eiland in het zuidwesten, en vervolgens nog 2 dagen in Donsol, bij de whalesharks. Gisteravond zijn we teruggekomen en we hebben echt een supermooie tijd gehad.

Nog nooit zulke mooie stranden gezien, zulke aardige mensen ontmoet (Filipino's zijn door Lennert en mij zeker weten tot winnaars uitgeroepen van de "welk volk is het vriendelijkst (en betrouwbaarst) in ZO Azië-contest") èn zo fantastisch Karaoke gezongen (een eigen karaoke-hok met zelfs een eigen douche en toilet (helaas wel bezaaid met kakkerlakken, maar toch) als in de Filipijnen. En die whalesharks, wat zijn ze GROOT! En daardoor ook wel een beetje eng. Je krijgt een briefing vooraf, waarin aangegeven staat dat je een afstand van minimaal 3 meter moet houden, maar in de praktijk is dat onmogelijk. Het is veel te druk in het water (het zwemmen met whalesharks is een supertoeristische activiteit, wat eigenlijk jammer is, maar we doen er natuurlijk zelf aan mee) en het zicht is bovendien erg slecht door al het plankton dat de whaleshark eet.

Het was een basic vakantie, we trokken van hut naar hut en in El Nido op Palawan was maar 12 u per dag stroom (van 6 u 's avonds tot 6 u 's ochtends). Stromend water was ook niet overal vanzelfsprekend dus we waren blij met een serieuze douche gisteravond. Maar het was het meer dan waard. We hebben nu elk land in ZO Azië bezocht, afgezien van Myanmar (en dat gaat ook niet meer gebeuren). Over 8 weken vertrekken we weer naar Europa. De tijd gaat veel te snel, maar we genieten nog even van de reisjes die ons staan te wachten de komende tijd!

Spotlights

Zojuist kreeg ik een email. Mijn six word story staat in de spotlights op de site van Nightwriters! Toch mooi, zo'n gratis "moment of fame." Kijk hier: http://nightwriters.nl/