prijsvraag: verhalen in 6 woorden

Enkele jaren geleden werd ik op de site van Kluun getriggerd door 6 word stories: verhalen in 6 woorden. Vaak zijn ze briljant. Op een andere weblog vond ik er deze week een stukje over en ik was direct weer verkocht. Wat dacht je van dit hilarische maar tegelijkertijd treurige verhaal van wijlen Martin Bril:

Moeder huilt. Vader omhelst de toiletpot.

Of dit (in Nederland actuele) verhaal van Anita van der Veer, op de site van Nightwriters:

Weeralarm: storm in een glas water.

En deze is direct spannend (Sikko Gerkema, ook op de site van Nightwriters):

De bel. Dat komt slecht uit.

Verhalen in 6 woorden werken verslavend. Het is namelijk nog leuker om ze zelf te verzinnen. Over de bizarre 10 km van Sven Kramer in Vancouver bijvoorbeeld:

Hij was teleurgesteld in zijn coach.

Of:

Ongelofelijk. Hoe heeft dit kunnen gebeuren?

Of over ons vertrek naar Singapore (uiteraard met een knipoog):

We gingen weg. Nederland eenzaam achterlatend.

Of over iets totaal anders:

Waarom kotste je in mijn oor?

Is die onderbroek van u, buurman?

Kabinet valt wéér. Ik raak ontstemd.

Ik daag iedereen uit een verhaal in 6 woorden te verzinnen. De beste inzending wint een prijs (de jury bestaat uit slechts 1 persoon dus de uitslag is volledig subjectief en er kan niet over worden gecorrespondeerd). Inzenden kan tot en met 9 maart.

Vallen en opstaan

Ga je een weekendje zeilen in Thailand (was fantastisch, foto's volgen later), valt het kabinet! Ik ben benieuwd hoe Balkenende zich voelde toen hij voor de 4e keer op rij (of eigenlijk 3e keer, maar Balkenende III heeft ook niet zonder kleerscheuren de eindstreep gehaald) naar de Koningin kon om het ontslag van zijn Kabinet aan te bieden. Staart tussen de benen? Of opgeheven hoofd en rechte rug? Het blijft voorlopig gissen. Uiteraard is het moddergooien al begonnen; omdat we toch net niet dicht genoeg op het Nederlandse nieuws zitten dit jaar, is het lastig om gefundeerd te oordelen. Maar uiteraard konden Lennert en ik het niet laten om om 2.30 u vannacht (we waren laat terug van de zeiltrip) nog éven een korte maar hevige discussie te voeren over wie er nu gelijk had (Bos of Balkenende; 2 keer raden wie vóór Bos pleitte en wie vóór Balkenende). We zijn er niet uitgekomen. Ongerustheid is niet nodig; we zijn in harmonie gaan slapen. We vinden het onderwerp politiek namelijk niet belangrijk genoeg om ons verblijf in Singapore demissionair voort te zetten, en hebben ons neergelegd bij het eeuwigdurende politieke meningsverschil tussen ons.

De 2 grote vragen die ik mezelf stel zijn:

- gaat het lukken om vanuit Frankrijk te stemmen (want daar zitten we als er verkiezingen zijn in mei of juni)?

- op welke partij zal ik gaan stemmen?

Tips zijn welkom!

Jammer

De Nederlandse schaats-successen op de Olympische Spelen zijn altijd mooi om te volgen. Helaas begrijpt met in Singapore niet zoveel van de Winterspelen (de taxichauffeurs kennen alle sterspelers van het Nederlands Elftal vanaf 1974 tot nu (het is "van Basten-la" vóór en "Johan Cruijff-la" na), maar van schaatsen hebben ze nog nooit gehoord...). Op tv zie je hier dan ook nauwelijks iets van het Olympische geweld in Vancouver. Dan maar uitzendinggemist.nl of nos.nl, dacht ik. Maar helaas: omdat we in het buitenland zitten, mogen we geen filmpjes op de NOS-site bekijken. Terwijl dat voor mensen in het buitenland nu juist zo leuk zou zijn! Nog geen huldiging gezien of Wilhelmus gehoord dus. Hopelijk volgen er nog veel schaats-successen de komende tijd, en staan de filmpjes over een half jaar ook nog op internet. Kan ik het toch nog eens allemaal bekijken...

Zoek de verschillen

Visite

De periode van de visite is aangebroken. Dat is ook de reden dat er wat minder blogjes verschijnen. Erg gezellig, al die visite. En een mooie reden om zelf ook weer eens wat meer van Singapore te zien dan het gebruikelijke supermarkt-Clinton Foundation-INSEAD-zwembad-rondje. Maar het àllerleukste van visite is toch wel dat de visite van die lekkere Hollandse dingen meeneemt. En zo aten we gisteren -na een dagje strand- boerenkool met worst. Terwijl het buiten 36 graden was. Op en top genieten!

Boeiend

Vorige week had ik een euforisch moment waarop ik extra blij was dat we in Singapore wonen. Ik liep door de stad en ontdekte ik dat ik mijn armband kwijt was. Dat was het afstudeerkado van Lennert aan mij, dus ik schoot direct in de stress. Normaal ben ik ècht zuinig op mijn spullen dus ik hoopte nog dat hij gewoon thuis op het nachtkastje lag, maar helaas. Direct Lennert gebeld om mijn onzorgvuldigheid op te biechten; hij gaf me de tip de bar te bellen waar we de avond ervoor waren geweest. Ik dacht nog: "wat heeft dat voor zin, als ze hem al hebben gevonden zullen ze hem heus niet zomaar teruggeven." Maar 10 minuten nadat ik had gebeld om een omschrijving te geven van de armband, werd ik al teruggebeld. "Lijkt uw armband op een handboei?" Tja... zo zou je het kunnen zeggen (dit plaatst het kado van Lennert aan mij overigens in een heel ander perspectief, haha). "Dan denk ik dat we hem gevonden hebben. U kunt hem morgen komen ophalen." Zo gezegd zo gedaan en jawel, het was inderdaad mijn armband die ze gevonden hadden. Ik kon hem zonder problemen meekrijgen. En dan, ja dan is het echt, ja ècht heel relaxed om in het immer veilige Singapore te wonen. Die armband had ik elders in de wereld nooit meer teruggevonden of -gekregen. Ik kan dus gelukkig weer "gewoon" geboeid door het leven.